nihilist balık kinik kuş
kefaretidir kaybettiklerim huzurunuzda bin perişan
nergisler solar zamanlara bölünmüş şeyleri hatırlatırcasına
gök incelip sızsa da içime gök bende sınırlı kalır
üstümden sürü sağanağı kediler geçmiştir misal
tüm kanlı tırnakları
gövdemde belirsizdir
sevgili Cervantes
bambaşka bir hayata düştü mü yolun
benim ellerimde gördüğüm şey
benim aidiyeti olmayan ellerim
nihilist balık kinik kuş
yatışırsa ağzının nefret doğuran öfkesi
onu, lekesiz gülümsemesinin yeniden açacağı yerlere götürün
göz derinliğinin gamzesiyle buluştuğu
bir oda sarhoşluğunda
penceresi kararsız.
