bir gün yine orda burda

oturduk sabahı geceye yaydık
kutsal bir ayin öncesi gibi miskin
ve avuçlarımıza oyulmuş bir dua esintisi
kelimeler dedik önce kelimeler
tüm kelimeler yığılıverdi böylece
indirdik geçmişin pasaklı çocuklarını sırtımızdan
yarasalar körlüğünü gezdiriyordu dışarıda
sokak bir vedayı esirger gibi sessiz
gözlerini deldi önce bakışı
bakışı bir kısrak gibi dağlı
bakışı bir bulut gibi ince
bakışı bir orman gibi
yayılıverdi yeryüzüne
yıkık bir bizans sallanıyordu sanki
avuçlarımızdan geceye doğru
topladık cesetlerimizi
okyanusa uzandık