Atları vurun şimdi, tam vaktidir
Sahnesini kemiren bir geçmişi yüz üstü bırakmalı
Ağarmış deniz, buruşmuş, bükülmüş ortasından
Gözeneklerinden içeri sızan zehirli balıklar
Şimdi tüm suskunlukları dünyaya öğretmekte bir adam
Ve bir kadın ona en kuytu yerinden sessizce eşlik etmekte
Saçlarım dünyadan bir hüznü süpürmekte
Rengini terk eden bir lacivert
Bir aşkı en taze yerinden kurtlara yedirmekte
Öyleyse dostum, öyleyse,
Yani öyleyse dünya
Atları vurun artık
Kanatlarına ağrılar düşmüş kuşları gökyüzüne salın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
neyse bişi diyon mu?