kapıyı kilitleyip evi yakıyorum

sarkacın ucunda beceriksiz bir yolcu

vakitsiz bir direniş

perdelerde anılar

şiir artık anlamaya yetmiyor acılarımızı

kursağımda kalan çığlık

üşengeç ve kırılgan
akıyor leş gibi bir adilik sert duvarlarından
masanın üzerindeki bardaklar
yeni ve kirli bir çağa uzanıyor
kim bilir kaç devir devrilmiş gözlerimde
bunu sakin bir oda
penceresiyle haykırıyor

sarkacın ucunda beceriksiz bir geçmiş
vakitsiz bir onursuzluk
perdelerde -sus