7 Mayıs 2014 Çarşamba

bazuka

biz bir ailenin tam dokuzdan ortanca mümteni çocuğu
biraz daha solgunhayalliyiz şu günlerde
kaldırım taşlarında görünmeyen ölülerimiz
gözlerimizden düşürdüğümüz bebeklerin ölüleri
sözaşan anlarda bir imgeyi bölüşeceğiz biz
biz ellerin ayrılık sonrası hali
biz bir küle yangın serpen olacağız
gözlerimizde biraz çokkeskinbıçaklardan
bir öykünün sonunda defalarca öleceğiz
acı duvarlardaki yarıklar gibi kalacak
yıkılan bir eviz biz tekrar ve tekrar
ve tekrar bir annenin gözyaşı gibi akacağız dünyadan
biz çürük bir isteğin vazgeçilmez tadıyız şu günlerde
coşku selinde bir yara kıvamıyız

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

neyse bişi diyon mu?