ışığı kapatıyorum

anne seni çok özledim -onu da
bir deniz atıyla birlikte kanıyor diz kapaklarım
tutamıyorum izlerimi
pespaye bir fırtınada kanlı bir ırmak dağılıyor
bağırıyorum
masamın üzerinde beni selamlayan ölümmoru bir tavşanı
tam yüz yirmi güç yerinden bıçaklıyorum
anne seni çok -onu da
ayaklarımda bir ordu emri ağırlığı
koşuyorum
yangın merdiveninde yangın çıkarmaya gidiyorum
ben bir aldanış rengiyim
kör noktada çözünen
bir sufiye binbir çeşit din emrediyorum
anne seni kaybedeceğim -onu da
sır aleviyle evrenanlam yakacağım
ağır meydanlar ortasında
alnımı bir ar vasfıyla günahıma gereceğim
bana sonlara gebe bir son gösterecekler iğreneceğim
anne bir şer uğruna seni alacaklar -onu da
murphy'yi şahit acılarımı meşru sayacaklar
ağlayarak bozacağım yaratılış çamurumu
üfleyince tanrı geçmeyecek
bedenimi misinalarla dikecekler -ağzımı da
yaralarımın sur sanıldığı bir vakit
katran kırmızısı bir bulutun yağmurunda
atomların boşluğundan faydalanıp hiçliğe kaçacağım