gecenin sesi

adorno

göğsümde mor kanatlı yıldızlar bağırıyor

kaybolup gitti şimdi

güneşin kızıl ihtiyarlığı

bekliyorum

türevi alınmış bir merdiven uzunluğunda zaman
gecenin sesi
adorno
bir kaya gibi kendi önüme düşüyorum parçalanarak

saklıyorum içimin toy fırtınalarını
gecenin sahte kucağında

korkutucu tablosunu çiziyor gün
ve bir orospu gibi veriyorum kendimi geceye
bir şiir karşılığında