22 Mayıs 2014 Perşembe

gidip şiir yazayım

sevgilim bir ömür etmez benim ömrüm yarım kalacağım
göğsüme tırmanan sivri anıları 
keder yongası toprağımda gül kılıp sana sunacağım
sevgilim, öyleyse eğer insan doğmamalı
bunu sana söylemiştim
şimdi upuzun ve basamaklı bir yolda bulamıyorum ayaklarımı
muhtaç olduğum kudret damarlarımdaki sefil kanda mevcut değil
ve aslım yok
vekiliyim kendimin
sahte bir yaşam ritmini bedenime sabitledim
ölümün incelmiş haliyim ve kana bulanmadım henüz
bu yüzden sana sevmekten yıpratılmış bir aşk bırakacağım
öksüz ve yaralı bir piç gibi büyüyen
-zaman üzerimde iğnelerle yürüyen
 çağından ayrı bir dinozor gibi
 zaman çıldırtıcı devinimi yaşamın
 zaman!
 sesinin sindiği dakikalar vardır geçmiş zamanların içinde
 bu yüzden ben en çok zamanı yırtmak isterim
şimdi göğsüme tırnaklarını saplayan ay tanrıçalarıyla beraber
elma şekerini yere düşürmüş yoksul bir çocuk gibi
gidişine ağlıyorum

2 yorum:

  1. gittikçe daha iyi yazıyorsun, gittiği yere kadar yaz sen

    YanıtlaSil
  2. teşekkür ederim. ama ben pek emin değilim bu konuda

    YanıtlaSil

neyse bişi diyon mu?